Meyve ve sebze tüketimi, çeşitlendirilmiş ve besleyici bir diyet sağlamada hayati bir rol oynar. Bununla birlikte, gelişmekte olan dünyanın birçok bölgesinde düşük meyve ve sebze tüketimi, gıda tüketimi anketlerinin bulgularıyla doğrulanan kalıcı bir olgudur.
Hindistan'da ulusal olarak temsili anketler, örneğin, kişi başına günde yalnızca 120-140 g'lık sabit bir tüketim seviyesini gösterirken, kişi başına yaklaşık 100 g köklerden ve yumrulardan ve kişi başına yaklaşık 40 g baklagillerden gelir. Bu, gelirleri artan ve çeşitli ve çeşitli bir diyete daha fazla erişime sahip olan Hindistan'daki kentsel nüfus için doğru olmayabilir. Buna karşın, hızlı bir ekonomik büyüme ve geçiş sürecinden geçen bir ülke olan Çin'de, tüketilen meyve ve sebze miktarı 1992 yılına kadar kişi başına günlük 369 gr'a yükselmiştir.
Dünya nüfusunun yalnızca küçük ve önemsiz bir azınlığı, genel olarak tavsiye edilen yüksek ortalama meyve ve sebze alımını tüketmektedir. 1998'de, 14 DSÖ bölgesinden sadece 6'sında, daha önce önerilen kişi başına günlük 400 g alım miktarına eşit veya daha fazla meyve ve sebze mevcudiyeti vardı. 1998'deki nispeten elverişli durum, bölgelerin çoğu için 1990 ve 1998 yılları arasında kaydedilen sebze mevcudiyetindeki büyük artışın kanıtladığı gibi, önceki yıllarda belirgin şekilde daha az elverişli bir konumdan gelişmiş gibi görünmektedir. Buna karşılık, dünyanın çoğu bölgesinde 1990 ile 1998 yılları arasında meyve mevcudiyeti genel olarak azalmıştır.
Küresel olarak kentleşmedeki artış başka bir zorluktur. Artan kentleşme, daha fazla insanı birincil gıda üretiminden uzaklaştıracak ve bunun karşılığında hem yeterli meyve ve sebze içeren çeşitli ve besleyici bir diyetin mevcudiyeti hem de şehirli yoksulların böyle bir diyete erişimi üzerinde olumsuz bir etkiye sahip olacaktır. Bununla birlikte, karşılayabilenler çeşitli ve çeşitli bir diyete daha iyi erişebileceğinden, diğer hedeflere ulaşılmasını kolaylaştırabilir. Çevre kent bahçeciliğine yatırım, sağlıklı bir diyetin mevcudiyetini ve tüketimini artırmak için bir fırsat sağlayabilir.
Tablo.1 Bölgelere göre kişi başına düşen sebze arzı, 1979 ve 2000 (yılda kişi başına kg)
Bölge |
1979 |
2000 |
Dünya |
66.1 |
101.9 |
Gelişmiş ülkeler |
107.4 |
112.8 |
Gelişmekte olan ülkeler |
51.1 |
98.8 |
Afrika |
45.4 |
52.1 |
Kuzey ve Orta Amerika |
88.7 |
98.3 |
Güney Amerika |
43.2 |
47.8 |
Asya |
56.6 |
116.2 |
Avrupa |
110.9 |
112.5 |
Okyanusya |
71.8 |
98.7 |
Sebze üretimi ve tedarikindeki küresel eğilimler, Tablo 1'de gösterildiği gibi, mevcut üretim ve tüketimin bölgeler arasında büyük farklılıklar gösterdiğini göstermektedir. 2000 yılında, kişi başına düşen küresel yıllık ortalama sebze arzı 102 kg olup, en yüksek seviye Asya'da (116 kg), en düşük seviyeler ise Güney Amerika (48 kg) ve Afrika'da (52 kg). Bu rakamlar aynı zamanda çiftlikte tüketilen büyük miktardaki bahçecilik ürünlerini de içermektedir. Tablo.1’de son birkaç on yılda kişi başına sebze mevcudiyetindeki bölgesel ve zamansal değişimleri göstermektedir.
Kaynakça: www.fao.org