Soğuk günler geldi. Kimimiz doğalgaz faturasını, kimimiz sızlayan kemiklerini, kimimiz yiyeceği ekmeği düşünürken ninelerimiz, dedelerimiz de bir yaz daha görüp göremeyeceğini düşünmekte. Soğuğun da sımsıcak sesi vardır, duymasını bilene. Tarlalar boş görünse de yeni ürünlerin tohumları soğuğa ihtiyaç duymakta serildikleri toprağın altında. Soğuk, denizde de güzeldir sıcakta kanı kaynattığı gibi. Soğuk mutlaka sevilmelidir ki böylece hayat erbabı yoluna devam etsin.

SOĞUĞUN SESİ

Rüzgâra kapıl da gel bir mızıka ezgisiyle;

Geçtiğimde parıltılar ülkesine

Fırtınalı gecelerde ışıkları sönmeyen fenerlere

Bir mızıka ezgisiyle…

Sadece sana çalsam seni çağıran ezgiyi

Bulacak nefesimin çırpınışı seni, döneceksin bana!

Derinlikler buzul kayalardan ibaret

Fakat buzdan derinlikler sıcak vatanımdır

Bir mızıka ezgisiyle insen derinlere

Balıklar konuşurdu buzul sıcaklığında sana

Başına körpe defne dallarından taç örsem

Uçuşurdu sesin ruhu halende

Bilgiyle burnum sızlayınca geldiğini bilirdim

Sana çıpa ördüm bilinmeyen cümlelerden

Sürüklenme diye büyülerde inerken derinliğe

Duymadın imdadımı, ölüm yüzüme açıldı

Gözlerin bana açılmadı

Tacirin Son Günü adlı şiir kitabımdan…