Edirne sokaklarında dolaşırken mümkün olduğu kadar toplumla iletişim kurmaya çalışıyorum. Büyükşehirlerin dinamikleri gölgesinde kalan diğer iller de dâhil genel olarak ülkemizde sevmek ve anlaşılmak üzerine yoğun bir açlık var. Bu duruma neden olan en önemli faktör de müşteri olmak veya olmamak ilişkisidir. Herkes birbirinden bir çeşit maddi menfaat umar halde; kimi zenginliğine daha zenginlik katmak kimi de yoksulluğuna çare aramak derdinde. Toplum bu makasın arasında almak, kullanmak ve satmak üzerine formatlanmış bir zihinle ideal iletişimden yoksunlaşmış ve erdemlerden uzaklaşmış…
Peki dillere pelesenk edilmiş sevgi denilen şey nedir?
Toplumdaki genel mutsuzluğun kaynağını insanların birbirini acımasızca sömürdüğü ekonomik sistemlerde aramak çözüm yolunda yürümenin akla uygun ilk basamağıdır. Ardından sevmek ve anlaşılmak üzerine çözüm sağlamak geliyor. Çözüm sağlamak için de sevgi üreten soyut ve somut mekanizmaların iyi çalıştırılması gerekir; bir insan, bir aile, bir köy, bir kasaba, bir şehir, bir ülke ve bir dünya ancak sevgi üreterek mutlu olabilir. Sevgi üretmek için erdemleri işler kılmak lazımdır.
Dünyayı Anlama Kılavuzu adlı kitabımda insanların dillerine pelesenk edilen sevgi sözcüğünün gerçekte ne olduğunu bilmediklerini ifade etmeye çalıştım; gerçekten dünyadaki çoğu insan sevmenin ne olduğunu yani sevginin gerçekte ne olduğunu bilmemektedir. Sevgi, hedeflenen erdemlerle kurulan teorik ve pratik bağdır; bu olması gereken yaşam emeğinden ortaya çıkan hayat enerjisi insanın kendine saygı duyarak yaşamasına hem bilinçte hem de bilinçaltında olanak sağlar ve böylece insan sağlıklı bir biçimde kendi olgunlaşan hayatının içinde mutlu olur. Bu da sağlıklı toplum sağlıklı nesil demektir, böyle bir toplumda herkes birbirini dolaysız biçimde doğru olarak ifade eder ve birbirini anlar…
Unutmayalım ki parasal ve biyolojik menfaatlerin, çalmanın, emeğe saygısızlık yapma yollarının sürekli zihinlerde dönüp durması akıl tutulması kapsamında bireysel, böyle bireylerin çokluğu nazarında toplumsal bir hastalıktır.
