Tacirin Son Günü insanları hayal dünyalarında tatmin etmeye değil, her gün tükettikleri tüketildikleri nesnel ve metafizik dünyalardaki arka planları keşfetmeye çağırıyor.

“Ölülerin şiirleri olduğu gibi yaşayanların da şiirleri vardır…” diyor ozanımız.

Mitolojiyi, bilmeyi, mübadeleyi gerçek alanlarından sıyırarak oluşturdukları kurgusal ticari verileri iç içe geçirip sadece kazanmak, daha fazla kazanmak isteyenlerin dramları içinde kendi kişiliğini ve ruhunu korumaya çalışan Levent Büdüş, yaşadığı toplumsal maceradaki birinci el duyumları çağdaş şiir üslubuyla şiir sevenlere/okurlara aktarıyor.

Farklılık, sıkıcılık değil seninkisi

Boyutlar içinde varoluş sebebin

Bedel ödemek zorunda değilsin

Devlet salonları seni çağırmasa da

Belediye parklarında tanınmasan da

Her türlü ruhların giriş çıkışını ayırt edebilirsin

Ve bazı krallıkları da bilirsin:

Salonlarında ve parklarında bir dal kırılır bir lira için

Körpe körpe dallar kırılır! Senin yaşaman lazım,

Hepsini derleyip Hayat Ağacına aşılayabilir misin?

Anasını arayan kır çiçeğini kim kaybetmiş,

Sen benim gibi onu arayıp bulabilir misin?