Yeni Yılın ilk sabahında büyük bir coşkuyla uyandım.

Vakit henüz çok erken, sokaklar bomboştu. Hava soğuk, insanların çoğu uykudaydı.

Ben çok geç yatmadığımdan olsa gerek; erken kalkmıştım. Biraz sonra insanlar sokağa çıkar mı diye düşünürken kendimi bilgisayarın başında buldum.

Birşeyler yazıyordum.

Aklım sokakta, ellerim bilgisayarın tuşlarında...

Bu şekilde ne kadar kaldım bilmiyorum.

Kahvaltı için kalkarken ekranda yazdıklarımı fark ettim.

Bir şiir yazmıştım... Pek de fena olmamış gibi geldi, o yüzden yeni yılın ilk günlerinde herkesle paylaşmak istedim. İşte yeni yılın ilk sabahında yazdığım satırlar...

Herkese mutlu ve umutlu bir yıl dileğiyle…

DOĞAN GÜNÜN PIRILTILARI

Teker teker sönmekte ışıklar

Sabahı müjdeleyen horozlar

Yollarda tek – tük geçen araçlar

Biraz da sessizlik, sakinlik var.

Az sonra belirecek insanlar

Terziler, berberler, marangozlar

İşçi, işsiz, seyyar satıcılar

Ekmeğinin derdinde olanlar

Yeni gün; yeni umutlar demek

Kim bilir, kime ne getirecek

Kim sevinecek, yüzü gülecek,

Ve kim hayata veda edecek.

Hayat güzel ama ölüm de var

Bir gün ölecek bütün insanlar

Ya iyilikle anılacaklar

Ya da hiç hatırlanmayacaklar.

Ne güzel hatırlanmak, anılmak

Ne güzel iyi bir insan olmak

İnsanların gönlünü kazanmak

Ve hayır dualarını almak.